r2d2

yapmaya karar verdiğim bir planın eşiğindeyken, yabmadığım ve yabmamaktan esef de duymamışım gibi duran planlarımdan aslında esef duyarken söylersem esefimin derecesi artar, ya da bir dostum der ki "duydum ki yapmak istiyormuşsun haydi o zaman beraber yapalım"

yapmayı planladığım ve parmağıma kurdela -kurdele bence sen hala daha güzelsin- bağladığım mevz-u bahis, "U2 3D" izlemektir. hatta diyorum bir açık hava sineması eşliğinde kendimizi kandırarak mı izlemeli? bu fikrimi çalın şerefsizler ki yararlanalım. keza görülen o ki, bono'nun iflah olmaz ermeni kavgasından dolayı u2'yu 3 boyuta en yakın bu halde tecrübe edeceğiz. burdan kalkıp da konserlerinin peşinde koşacak kadar da "one" olsaydı "johhny cash" peşinde koşarmışız zamanında. festival yaşı da geçmiyor değil, nereden baksan 40 varım.