6. Gün - Bana bir yeri hatırlatan şarkı

Yine aslında bir sürü şarkının bir sürü yeri hatırlatma kabiliyeti içinden, yer vermek istediğim şarkıyı seçtim. 

"Me and You and Everyone We Know" denen, sanırım Armağan yüzünden merak ettiğim filmi aldı bir gün Zaydemir. Village Olympique denen geçici gecekondudan hallice yurt odamızda izledik, bütün bir sene yaptığımız gibi, muhtemelen Zeynep'in odasında.

Kadına çarpıldıydık, film kendi çarptıydı. Izlediğim en güzel ve en dar ve aynı zamanda en mutlu aşk filmi olabilir. Bi süre replikler dolandı durdu. Hala hatırlıyomuşum meğerse bazısını.

"We have a whole life to live together you fucker, it can't start until you call." farz-ı misal.

Sonra koridorda bir süre bu şarkı duyuldu. Ben dinlerdim, Zeynep dinlerdi. Zeynep'in odasına giderken, odadan çıkıp tuvalete giderken 2.02'lik Fuck fon müziği olduydu. Dönünce de dadandığım, uzun zaman sonra andığım anlar oldu ama o koridorun odamın kapısından görünüşü geliyor aklıma.

Filmde nasıl olduğu da şurdan gelsin: 

Neden gödelek bir yerinde kestiğini anlasaydım iyiydi ama filmdeki o yün ısırmışsın hissiyatını da iyi anlatıyo.

PS. Macaroni.