bir urbanaj geçti_gayri resmi milli satırlar

giriş: urban age ödülü'nün verilmesinin akabisinde yapılan konferanslar esma sultan'da idi.

gelişme 1 : kocamanın bir alan ve sağ sol cam iken konuşmalar pek duyulmuyordu, simultane tercüme de vardı olmasına da bi yandan da yediremiyosun bilio musun?

almıyosun o zamazingodan, ikinci güne kulaklıkla ve sir riçi ile başladım, sor anlatayım. zaten çeviren de mimar mı şehirci mi ne bilcek ki diosun içten içe. tek kulağımla check ettim do you know? bence zaten kimse yediremiyodu o yüzden ingilizce biliorum diye geçinenler konferanslardan daha az anlayan kesim. ya da önde oturmanın tek amacı ekranda görünmek değilmiş.

gavurlar da sadece türkleri ve çoğunlukla "8 km metro yaptık, 1er km kıçına ve başına ekledik. boncuk olsun diye onu da inmeli binmeli yaptık" laflarını anlamıştır. türkçe konuşanları ben de çok kotarmış değilim. arada bi "bakayım çeviri nasılmış? hmm iyiymiş.." sürelerinde yeryüzündeki cenneti de hissetmedim değil. dedim eve gidince internetten bulur okurum ama bu kadar adamı bi arada bulamam, karizmayı dinç tutmak gerek.

bunları derken ne derece ciddiyim bazem ben de bilmiyorum tabi. hala karizma derdindeyim gördüng.

gelişme 2 : sunumların çoğu çok faraziydi. zaten öyle olmalıydı zannımca. fikirler, tezler, hipotezler, kavramlar, ideolojiler, terimler vs vs.

ilhan tekeli bu noktada çaktı soruyu "whether bu teoriler yeterli ya da başarılı oldu mu?" hal böyleyken herkes hayatından pek mutlu duruyordu. çünkü iyiydi de hani. ama sonunda (lafın gelişi sonu) bi adam çıktı ki enrique penalosa, politik edasıyla ve bilgisiyle ve ispanyol aksanlı bas sesiyle yaptıklarından ve ettiklerinden ve istanbul için yapılabileceklerden bahsetti ve herkesi mest etti ki o noktada rahatladım.

ben daha bişey demiyorum.

çok boş bi insanım, bütün bunlardan esma sultan'da evlenilir sonuçuna vardım.

not: penalosa'dan ilerde bahsedeceğim gibi istiyorum.