aşkın 400 günü

blair witch project izleyip "yek yeaaaaa" diyip çıktığımın akşamını takip eden bir ay boyunca, ışığı kapayıp yatağa fırlayarak yatmam, "abla bişey dicem yahu" bahaneleriyle bişey diyip "neyse ışığı kapasana" diyip uyumalarım sonunda anladım ki filme hakkını vermek gerekir, psikolojimi gerdi.

aşkın olur summer'ın olur 500 günü'nü izlerken de aynı hayal kırıklığına kare kare uğrarken, bitince de çok matah bulmamıştım esasen. ki bence bu hayal kırıklığının sebebi siz diğer izleyicilersiniz. ama ben de bi kaç zamandır hala tom için üzülüyosam bi bildiğim vardır dedim. zaten şarkıyı taktı dilime. o kadar da sevmiyodum ki.

birazdan diyeceğim şeyler hatta dediğim şeyler bile bence filmi izlemediyseniz spoil eder.


filmi izlerken, çocuğun aşık tavrı, kızın "takılıyoruz" tavrı beni delirtmedi, hayranım öyle kızlara varsa. ama ben görmedim. gördüysem de onlar dürüst olmadıklarından inanmadım. evet benim böyle bi sorunum var. like user said "ben onlara üzülüyorum, mutsuz insanlar onlar".. konumuz onlar değil, ben de değilim.

filmi izlerken neden filmlerde bağlanmak istemeyen kadınları işliyorlar diye merak ettim. bence aslında bunlar erkek hareketleri. belki de yönetmenler de onlara hayran, ya da onlar da böyle kadınların olabileceğinden umutlu diye düşündüm.


çünkü bence filmin başında işlenen tom tam bir kadın, summer ise erkek. tom canı aşık olmak isteyip de karşısına çıkan ilk kahküllüye aşık olan, summer ise durumu değerlendiren, kendine çok aşık olununca "aman yahu" diye yengeçleyen bir erkek. olayın tersliğine takılmaktan da olayın içine girememiş olabilirim.

sonunda summer "ben erkek arkadaş istemiyorum.", "kimsenin sevgilisi olmak istemiyorum"larla mekandan uzaklaşırken, ben "öyle kız yok, hadi ordan" çığlıkları atıyordum içimden. ta ki summer ne zaman, terkettiği çocuğu partisine çağırıp, partide birilerine parmağındaki yüzüğü göstermeye başladı, film o anda beni kazandı. gerçek olana bağladı sonunda.


summer da aslında o olduğunu söylediği, olmadığı kızlardan değil. birinin sevgilisi değil, karısı olmaya bile hazır. erkeklerden farklı olarak, eğer bi kadın seni sevgilisi olarak istemiyosa, o kadın seni istemiyordur. ne derlerser desin "he may be bence hala ama she's not just that into you."


filmin sonunda bence sonu orası -yeni gelen kız çirkindi ben o yüzden hala tom için üzülüyorum- summer'ın dediği önemli; "i woke up one morning and I just knew... that i was never sure of with you." kavgada söylenmez o ayrı.

kilit nokta burası azizim. emin olmak. duruşundan, yürüyüşünden, konuşmasından.. en önemlisi geleceğinden. o bardaki adam, tom summer'ın yanındayken o kadar kolay yaklaşamasaydı bence biraz daha emin olabilirdi bence o ayrı. summer, tom'un mimar olma ihtimalini sevdi. sürekli bunu hatırlamak istemesi ondan.