çok heyecanlıyım.

şu anki duygularım neden heyecan bilmiyorum. bi de hayretler içerisindeyim. sinir de olmuyorum. hatta güzel bi his. ama korkutucu da. tarkanın şarkısını çaldığı hintli gibi hissediyorum. bu konuda bi hissi varsa eğer.

televizyonlarını şimdi açan izleyicilerimize sözüm..

bonibonla intihar timi eskiden nergis, hande, ben diye başlayan ortak dostluk -bu postta mesaj vermicem o yüzden "aman ne dostlukmuş" demek istemiyorum- merkezli blogumuz idi. şimdi daha çok handan'ın aşık ettiği bir blog. biz merkezli bişey.
olay benim aramızdaki komikliği "olm hem komik kızlar nan"la "sizin ne konuştuğunuzu 3. bi kişi anlamıyo" dedirtme arasında bi hevesle kamusallaştırma özentiliğimden çıktı. tamamen gösteriş. bütün the other blogs gibi.
o yüzden olay -o zaman msn vardı biz gençken- üçümüze çözdürdüğüm kokoloji denen oyunu oraya kamusal etmemle başladı. o şurdan doğru oluyor.

handan bonibonla intihar eden bizden başka adam var mı diye düşünürken bi blogla karşılaşmış. blog yazarı gençlik de kokoloji denen oyunu çözmüşler. onlarınki de şurdan bakınca oluyor. idi ama torsuk ya da forsuktepegoz bayanı blogu kapayınca ne olduğunu açıklamak gerekir oldu. bu bayan da bizim cevaplarımızı almış, bizim isimleri sena ceren bi de ecem -ki kendi oluyor, yani ben bu oluyorumi onur duydum o ayrı- diye değiştirerek, "çok sıkıldığımız bi anda yaptık" diye koymuş idi. bütün blog mu toplamaydı da sadece o postu diil de bütün blogu yok etti bilmem. fikri çalsa ruhumuz duyar mıydı bilmem. al 2 arkadaşını sor teker teker koy oraya be güzelim, imlasal hatalar da dahil kopi pest etmek de ne demek. senin bilinçaltın mı yok da bizim kızkurusu sanrılarımızı kopyalıyosun.

bu çok garip bi hismiş. babası hakimse beni tutuklarlarsa diye korkmuyo değilim.*

bu akşam ecem'im beni kimse tutamaz.

* vazgeçtim. ses veriyorum, aaaanan.