kuzucuuuum

saat 3. hatta az biraz geçiyo. ofisteyim hala. işim -nah- bitti. ama beynim durdu. performans düşüklüğü var. gizem'in de pes etmesini bekliyorum şurda ki beraber gidelim. ben olmasam burdan çıkmicak diye korkuyorum. koltuğa yatiim de uyuyim dedim o da tutmadı. aslında ilk defa uyusam şurda bi rüya görsem kocamı bilsem de olurdu ama olmayınca olmuyo. zaten biliyorum. acaba diyorum bir günlük spor beni genç ve dinç mi yaptı. ya da yaşlılar az uyurdan mı geliyorum tümden doğru. önce bir serzendim listelerimdeki online gençliğe "uyusanıza lan" deyü ama onları da tutmuyo olabilir ya da sabahın göründe kalkan bi mal bizler olabileriz..

sevgilimle olan çarşı gezintimizi anlatmak istedim ama kamuya anlatıcak hiçbişey bulamadım. o zaman da yabıcak bişey bulamadık zaten kamuya anlatıcak. saatleri en verimli şekilde kullanabilme amacıyla kamil koç ile gittim ve döndüm. mola yerinde herkese çay sordular bana sormadılar. ben yalnızken çok dışlanıyorum biliyo musun atam? konuşmayınca gavur mu sanıyo bunlar beni seven eleven gibi.

neyse sonuç olarak çarşı gezintimiz, sevgili dostum cenker'in asker hayatı, belinin fıtığı, okuduğu ve okuyamadığı kitaplar, yazdığı yazdılar, dosyaladığı zamazingolar falan hakkında diyceğim şudur ki ey yukardaki "sana yazıklar olsun". şu kadar da iyi bi insanım senin bana uygun gördüğün bu mudur. mizacımın karşılığında o yâri burda şu şehirde istiyorum sağlimen. yeter ulan. savaşta mıyız, seferberlikte miyiz, benim sevgilim mi kurtarıcak ülkeyi. adam anlatmış orda 3.5 saat, sen soktun sen çıkar tsk! hayrıca dinledim evet kısmen de olsa. hatta gideyim bir yorum şeyedeyim entel kız desinler. ya da" inatçı gürcü, dinleme dedik dinledi" desinler. perihan mağden de 1 gürcüymüş biliyor musun atam? evet ben de ama yeri geldi söyledim.

yarın işe gelmiim diyorum. evet iyi fikir. gizem de delirdi sen git ben burda kaliim diyo.