bizim evin halleri

ev arkadaşım gibin yeni bir sıfatı oluşan bi kaç senelik arkadaşım beng camın kenarında gazetesini okumakta, ben bu sokağın gürültüsüne şaşırmaktayım.

saat daha yeni gün olmadan tahsin bakkala gidip de kapalı olduğunu görmek de beni şaşırttı. pijamayla tabii ki fazla uzaklaşmış olamazdım. gece gece kolasız kaldık.

apartmanımızın adı yok, hatta komşumuz da yok ama arada kapıdan giren çıkan oluyo ama delikten bakıyorum kimse geçmiyo, o yüzden isim vermemiş olabilerler. belki bu ev de gerçek değildir. alinin çektiği fotoğraflar boş boş çıkabiler. ayrıyeten we see dead people, eve gelerken üst katın cumbasında bi amcayla gözgöze geldik. zahiri bi amcaydı.

beng bana dünyadan haberler vermekte. küba'da pınar del rio diye bi yer varmış misal. azericede huy penis; su da spermmiş. o yüzden adamın huyu suyu iyiymiş.

yurtiçi kargo geldi burda cam kenarında entel entel radikalini yudumlayan bengiye camdan arabesk müzik ilen kur yapıyo.
"yüce rabbim ıslah etsin herkesi, ah ulan oy oy oy"

bu arnavut kaldırımlarının ses yutuculuğu 0'ın altında.

yurtiçi kargo ilerledi başka bi pencere buldu kendine.

iran'da her filmde zorunlu olarak bi namaz kılma sahnesi olmak zorundaymış artık. daraldım.

yurtiçi kargo sahneden çıkar..

dönüşmedim geliştim

şu yaşımda hala gelişme mi gösteriyorum da ben eskiden ne kadar salakmışım diye kendimden utanıveriyorum.

yok soru işareti neyim.