Nov 3, 2010

doğmamış çocuğuma mektup

yavrucuğum,

doğduğun gün zaten kulağına ismini değil "bencil ol" diye fısıldıycam ama yine de bi yazayım dedim. sen şimdi benimle yaşadığın için herkesi benim gibi sanıyo olacaksın ama yok o iş öyle olmuyor. babana bile güvenme (hee atasözü diye dedim ben de evet).

hayatta en büyük hayal kırıklıklarını insanların bencillikleriyle yaşayacaksın. o yüzden hem buna hazır ol, hem de bencil ol. bana değil tabi. bi bakacaksın ki herkes sadece kendini düşünüyo, seni en çok sevdiğini sandıkların bile. zaten en çok da o koyuyo tahmin edersin ki.

sana en büyük diyeceğim odur ki sen de sadece kendini düşün. karşı tarafı anlıyomuş gibi yap, üzülüyo gibi dur, sonra "işime nası geliyo benim?" diye bi dur düşün, işte al o cevabı onu yap. (burda denendi %100 çalışıyor).

doğrusunu bil ama yapma. aramızda yaparız biz onu. he "anne ben zaten benim içinden hep bu geliyo." dersen. seni doğuracağıma taş doğuraymışım, babana çekmişsin.

1 yorum:

izveciz. said...

bencillikle benlik arasında ayrım var mıdır?yoksa bencillik benliğe dahil midir?