Oct 29, 2008

in spontane we trust

cumartesi "e canım biz de yemek yiycez zaten" diye ceyhun ve özenin ocak başısına dahil olduk özgüç-ben-cenker. bi anda olunca ne eğleniyosun aslında de mi sevgili günlük. giddiğimiz yerin adı, üzeyir, zübeyir, zübeyde ya da bir benzeri olabiler. künefe yoktu yoksa unutmazdım. süper sevimlilerdi. senin için ayırt edici özellik midir bilmiyorum anladın mı.

yine evşen'den bir gece oldu evet..

çalışan ve erkenden uykusu gelen insan olarak artık ben bunları tercih edeceğimdir, ben uyuklamaya başlamadan bitiyo bu sofra işi. karizmamla kalkıyorum ondan.
ayrıyeten o akşamın devamını anlatmayacak kadar da karizmatiğim.

şimdi orda yemediklerimin arkasından ben ağladımdan aklıma geldi.

bi de sanırım şu resmi tatil günü çalışmayı bünyem kabul etmiyor.

2 yorum:

nergis said...

peymane'de künefe ye.

enola is gay said...

yiyim. o neresi?